s.f. Calitatea a ceea ce este substanțial. [Pr. : -ți-a-]. – Din fr. substantialité, lat. substantialitas, -atis.
s. v. esențialitate.
s. f. (sil. -ți-a-), g.-d. art. substanțialității
s.f. Însușirea a ceea ce este substanțial. [Cf. fr. substantialité].
s. f. capacitatea de a fi substanțial. (< fr. substantialité, lat. substantialitas)