surghiuniți, -te, s.m. și f. Persoană exilată; proscris. – V. surghiuni.
adj. v. alungat, gonit, izgonit.
adj., s. (JUR.) 1. adj., s. v. exilat. 2. s. v. deportat.
m. și f. înv. Persoană supusă surghiunului; exilat; deportat. [Sil. -ghiu-] /v. a surghiuni