suturez, vb. I. Tranz. (Med.) A face o sutură (2). – Din fr. suturer.
vb., ind. prez. 1 sg. suturéz, 3 sg. și pl. sutureáză
tranz. med. (răni, țesuturi, organe) A coase cu fire de ață, reunind marginile; a uni printr-o sutură. /<fr. suturer
vb. I. tr. A face o sutură (1). [< fr. suturer].