tarapangii, s.m. (În evul mediu, în Moldova și în Țara Românească) Meșter care lucra într-o tarapana. – Tarapana + suf. -giu.
s. m., art. tarapangíul; pl. tarapangíi, art. tarapangíii
, tarapangii, s.m. (Înv. și arh.) Meșter care lucreză într-o tarapana. – Din tarapana + suf. -giu.