teologizez, vb. I. Tranz. (Rar) A da caracter teologic. [Pr.: te-o-] – Din fr. théologiser.
teologizez, vb. I. Tranz. (Rar) A da caracter teologic. [Pr.: te-o-] – Din fr. théologiser.
vb. (sil. te-o-), ind. prez. 1 sg. teologizéz, 3 sg. și pl. teologizeáză
vb. (sil. te-o-), ind. prez. 1 sg. teologizéz, 3 sg. și pl. teologizeáză