tranzacționez, vb. I. Tranz. A efectua o tranzacție. [Pr.: -ți-o-] – Din tranzacțiune.
vb., ind. prez. 1 sg. tranzacționéz, 3 sg. și pl. tranzacționeáză
intranz. A încheia o tranzacție. [Sil. -ți-e] /Din tranzacție
vb. I. intr. (Liv.) A face o tranzacție; a tranzacta. [Pron. -ți-o-. / et. incertă].
vb. intr. a încheia o tranzacție. (< tranzacție + -ona)