adj. m., pl. tranzitári; f. sg. tranzitáră, pl. tranzitáre
adj. Referitor la tranzit; de tranzit. [Cf. fr. transitaire].
tranzitări, s.f. (Rar) Acțiunea de a tranzita. – V. tranzita.
s. v. tranzit.
s. f., g.-d. art. tranzitării; pl. tranzitări