adj. m. (sil. tri-an-), pl. triangulári; f. sg. trianguláră, pl. trianguláre
adj. triunghiular (1). (< fr. triangulaire, lat. triangularis)
s.f. Acțiunea de a triangula și rezultatul ei; triangulație. [Pr.: tri-an-] – V. triangula.
s. f. (sil. tri-an-), g.-d. art. triangulării
s.f. Acțiunea de a triangula; triangulație. [< triangula].