, unitari, -e, adj. Care formează un singur tot, un întreg; omogen. – Din fr. unitaire.
unitari, -e, adj. Care formează un singur tot, un întreg; omogen. – Din fr. unitaire.
adj. 1. v. omogen. 2. v. inseparabil.
adj. m., pl. unitári; f. sg. unitáră, pl. unitáre
Care formează o unitate; care constituie un tot întreg. Partid ~. /<fr. unitaire
adj. care formează un singur tot; omogen. (mat.) vector unitar = versor. (< fr. unitaire)