adj. m., pl. valetudinári; f. sg. valetudináră, pl. valetudináre
adj. (Liv.) Bolnăvicios; slab, șubred. [< lat. valetudinarius, cf. fr. valétudinaire].
adj. bolnăvicios; slab, șubred. (< fr. valétudinaire, lat. valetudinarius)