vilegiaturiști, -ste, s.m. și f. Persoană care se află în vilegiatură. [Pr.: -gi-a-. – Var.: (pop.) viligiaturíst, -ă, s.m. și f.] – Vilegiatură + suf. -ist.
s. m. (sil. -gi-a-), pl. vilegiaturíști
m. și f. Persoană aflată în vilegiatură). /vile-giatură + suf. ~ist
s.m. și f. Persoană care se află în vilegiatură. [Pron. -gi-a-, var. viligiaturist, -ă s.m.f. / < vilegiatură + -ist].
s. m. f. cel care se află în vilegiatură. (< vilegiatură + -ist)
s. f. (sil. -gi-a-), pl. vilegiaturíste
s. f. (sil. -gi-a-), pl. vilegiaturíste