, visternicii, s.f. Demnitate, titlu de vistier; vistierie (2). [Pr.: -ti-er-. – Var.: visternicíe s.f.] – Vistiernic + suf. -ie.
s. (IST.) (înv.) vistierie. (~ era demnitatea vistiernicului.)
s. f. (sil. -ti-er-), art. vistiernicía, g.-d. art. vistiernicíei; pl. vistiernicíi, art. vistiernicíile