, vuvuituri, s.n. (Reg.) Faptul de a vuvui; vuiet, zumzet. – V. vuvui.
s. v. bâzâială, bâzâire, bâzâit, bâzâitură, zbârnâială, zbârnâire, zbârnâit, zbârnâitu-ră, zâzâit, zumzăială, zumzăire, zumzăit, zumzăitură, zumzet.
s. n., pl. vuvuíturi
, vuvuituri, s.f. (Reg.) Vuiet, zumzet. [Pr.: -vu-i-] – Vuvui + suf. -tură.
s. f., g.-d. art. vuvuitúrii, pl. vuvuitúri