, zăngănituri, s.f. Zăngănire. [Var.: zăngăitúră, zângănitúră s.f.] – Zăngăni + suf. -tură.
s. 1. v. zăngănit. 2. v. zornăit.
s. f., g.-d. art. zăngănitúrii; pl. zăngănitúri