zbânțuituri, s.f. (Rar) Zbânțuire. [Pr.: -țu-i-] – Zbânțui + suf. -tură.
s. v. joacă.
s. f. (sil. -țu-i-), g.-d. art. zbânțuitúrii; pl. zbânțuitúri
(reg.) (-ța-i-) s. f., g.-d. art. zbânțuitúrii; pl. zbânțuitúri