zinchez, vb. I. Tranz. A zincui. – Din zinc.
vb. (TEHN.) a galvaniza, a zincui. (A ~ un obiect metalic.)
vb., ind. prez. 1 sg. zinchéz, 3 sg. și pl. zincheáză
tranz. tehn. v. A ZINCUI. /<fr. zinquer
vb. I. tr. A acoperi un metal, un obiect etc. cu un strat (subțire) de zinc. [Cf. fr. zinquer].
vb. I. Tranz. A acoperi un metal, un obiect cu un strat de zinc. (din fr. zinquer)
zincați, -te, adj. Acoperit cu zinc. – V. zinca.
adj. (TEHN.) galvanizat, zincuit. (Tablă ~.)
s. m.
s.m. Sare a hidroxidului de zinc. [< fr. zincate].
s.m. Sare a hidroxidului de zinc. (din fr. zincate)