magnét (magnéți),
s.m. – Metal care
atrage alte metale. – Var. (înv.)
magnit. Mr.
magnit. Lat.
magnes, -etis (
sec. XIX), și, mai
înainte (
sec. XVII) din gr. μαγνήτης. Der. din
rus.
magnit (Sanzewitsch 205) nu pare posibilă. – Der. (din fr.)
magnetic, adj.;
magnetism, s.n.;
magnetită, s.f.;
magnetiza, vb.;
magnetizor, s.m.;
magneto, s.n.