s.n. – Rîvnă. – Mr. zil. Fr. zèle, din gr. ζῆλος. Dublet al lui zilos, s.n. (zel) direct din ngr., sec. XIX, înv. – Der. zelator, s.m. (apărător), fin fr. zélateur; zelos, adj. (plin de zel), cu suf. -os; zulie, s.f. (gelozie), din ngr. ζουλία (Graur, BL, IV, 119), var. de la ζηλία (Gáldi 265), înv.; zuliar, adj., din ngr. ζουλίαρης; zulipsi, vb., din ngr. ζηλεύω, viitor ζηλέφω. Cf. gelos, zulă.