lágăr (lágăre),
s.n. –
1. Campament,
tabără. –
2. Îmbucare, legare, potrivire. – Var. (înv.)
lagher. Germ.
Lager (Borcea 195; Cihac, II, 163), cf. bg.,
rus.
lager,
pol.
lagier. – Der.
lăgări, vb. (
Banat, a
împreuna, a adăuga), din germ.
lagern „a depozita”.