adj. – Curat, clar. Fr. pur. – Der. (din fr.) impur, adj.; puritate, s.f.; impuritate, sf.; purifica, vb.; purificator, adj.; purism, s.n.; purist, s.m.
s.m. – (Arg.) Tată. Țig. puro, puri „bătrîn” (Vasiliu, GS, VII, 124; Juilland 172). – Der. purie, s.f. (Arg., mamă).