tiptíl
adv. – În
mod precaut, pe furiș, pe nesimțite. – Var. înv.
teptil. Mr.
tiptile, megl.
tiptil. Tc. (arab.)
tebdil (Roesler 604; Șeineanu, II, 362; Lokotsch 1966), cf.
alb., sb.
tevdil, bg.
tepdil. – Der.
tiptilat, adj. (
deghizat, travestit), prin contaminare cu
tupilat.